طرا حی و تبیین مدل توسعه و آموزش قابلیت‌محور در رهبری سازمانهای نظامی همسو با تهدیدات نوپدید

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

هیأت علمی و مدرس دانشگاه هوایی شهید ستاری

چکیده

با پیدایش تهدیدات نوپدید امروزی در حوزه نظامی(گروه های تکفیری، بکارگیری تسلیحات نوین، رقابت تسلیحاتی رقبای منطقه‌ای، تهدیدات اتمی) مهمترین گام در حوزه مدیریت منابع انسانی سازمانهای نظامی، توجه به ارتقای دانش، مهارت و بینش کارکنان بالاخص رهبران نظامی می باشد. آموزش قابلیت ‌های مورد نیاز رهبری درسازمان های نظامی در شرایط کنونی به عنوان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اصلی مدیران دفاعی کشور تبدیل شده است چرا که کیفیت تجهیز فرماندهان به قابلیت ‌های مذکور تاثیر قابل‌ملاحظه‌ای در موفقیت در میدان نبرد خواهد داشت. ارتقای قابلیت های رهبری در سازمانهای نظامی با استفاده از مدل بومی مستخرجه از مطالعات عمیق ترکیبی محقق خواهد شد؛ لذا محققین با در نظر گرفتن شرایط محیطی فعلی و لزوم پرداختن به موضوع راهبردی جنگ های نامتقارن به عنوان بخشی مهم از تهدیدات نوپدید در حوزه دفاعی، در دوگام پیوسته به طراحی و سنجش مدل توسعه و آموزش قابلیت محور رهبری در سازمانهای نظامی همسو با تهدیدات نوپدید و با تمرکز بر جنگ های نامتقارن همت گماشته اند. این تحقیق از نظر نوع استفاده، کاربردی و از نظر روش، آمیخته همزمان و از نظر افق زمانی، مقطعی می‌باشد. در فاز اول، الگوی مفهومی با بررسی ادبیات تحقیق و مصاحبه با 15 نفر از خبرگان آجا (با روش نمونه‌گیری هدفمند و تحلیل محتوا) تدوین و با نرم‌افزار اسمارت پی.اِل.اِس اعتبارسنجی شد. در فاز دوم، روش‌های آموزش و توسعه قابلیت ‌ها بر اساس ادبیات تحقیق استخراج و با مراجعه به نظرات 12 نفر از خبرگان ( گروه کانونی) اولویت‌بندی شد. درپایان ضمن رتبه‌بندی ابعاد و مولفه‌های الگو در فاز اول، روش‌های توسعه هر یک از ابعاد الگو به ترتیب اولویت بیان و  به‌دنبال آن پیشنهاد‌های کاربردی ارائه شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Emerging threats, development of training, leadership in military organizations, asymmetric warfare, leadership capabilities

نویسنده [English]

  • Davod Ghafoori
Faculty and lecturer of Shahid Sattari Aviation University
چکیده [English]

With the emergence of modern emerging threats in the military field (takfiri groups, use of new weapons, arms race of regional rivals, nuclear threats) the most important step in the field of human resource management of military organizations is to improve the knowledge, skills and insights of employees, especially military leaders. Training the required leadership skills in military organizations in the current situation has become one of the main concerns of the country's defense managers because the quality of equipping commanders with these capabilities will have a significant impact on success on the battlefield. Improving leadership capabilities in military organizations will be achieved using indigenous models derived from in-depth combined studies; Therefore, considering the current environmental conditions and the need to address the strategic issue of asymmetric warfare as an important part of emerging threats in the field of defense, researchers are constantly designing and evaluating the development model and leadership training in military organizations in line with emerging threats. And they have focused on asymmetric wars. This research is applied in terms of type of use and simultaneously mixed in terms of method and cross-sectional in terms of time horizon. In the first phase, a conceptual model was developed by reviewing the research literature and interviewing 15 AJA experts (by purposive sampling and content analysis) and validated by Smart PLS software. In the second phase, the methods of training and development of capabilities were extracted based on the research literature and prioritized by referring to the opinions of 12 experts (focus group). Finally, while ranking the dimensions and components of the model in the first phase, the development methods of each of the dimensions of the model are expressed in order of priority, followed by practical suggestions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Emerging threats
  • development of training
  • leadership in military organizations
  • asymmetric warfare
  • leadership capabilities
  • ابوالعلایی، بهزاد. غفاری، عباس (1386). مدیران آینده؛ مبانی نظری و تجارب عملی برنامه‌های استعدادیابی و جانشین پروری. تهران، انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
  • آشتیانی، محمدرضا (1390). تبیین مؤلفه‌های نظری عوامل غیر فیزیکی تأثیرگذار بر توان رزمی نیروهای نظامی. فصلنامه راهبرد دفاعی، شماره 32، 1390. ص 108-69
  • افشردی، محمدحسن. شهر آیینی، سید اسماعیل. حسینی، سید حسن (1394). تعیین عوامل مؤثر بر اصول رهنامه عملیاتی نیروهای زمینی جمهوری اسلامی ایران درنبرد همتراز و نامتقارن. فصلنامه مطالعات دفاعی استراتژیک، شماره 60، تابستان 1394. ص 59.
  • امیر کبیری، علیرضا. (1385)، رویکردهای سازمان و مدیریت و رفتار سازمانی چشم انداز پست مدرن. چ اول، تهران: نگاه دانش.
  • امیری سواد رودباری، عادله(1392). تدوین مدل قابلیت مدیران در جهت تحقق چشم‌انداز 1404، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، تهران، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران.
  • ایران نژاد پاریزی، مهدی. (1387)، مدیریت رفتار سازمانی. چ اول، تهران: نشر مدیران.
  • بابایی، محمدعلی. شیخ، ابراهیم (1390). دست نامه توسعه مدیران. تهران، انتشارات سرآمد.
  • تمنایی، محمد (1383). جنگ نامتقارن، (مکنزی، کنت). تهران. انتشارات، دوره عالی جنگ سپاه، ص 5.
  • جمشیدی کوهساری، حمزه (1393). بررسی الگوی توسعه قابلیت ‌های رهبری در شهرداری تهران. پایان‌نامه دکتری. دانشگاه تهران. پردیس فارابی.
  • حبیبی، نیک بخش (1387). تحقیق و بررسی چگونگی مقابله نیروی هوایی در برابر تهدیدات نامتقارن هوایی و ارائه الگوی مناسب. معاونت طرح برنامه‌وبودجه. اداره تحقیقات راهبردی. مد تحقیقات نظری.
  • حنفی زاده، پیام. زارع رواسان، احد (1391). روش تحلیل ساختارهای چند سطحی با استفاده از نرم‌افزار smartpls. تهران، انتشارات ترمه.
  • دانایی‌فرد، حسن. آذر، عادل. شیرزادی، مهدی (1391). چارچوبی برای شناسایی قابلیت ‌های خط‌نگه‌دار ملی، فصلنامه مجلس و راهبرد. دوره 19، شماره 70، صص 35-5.
  • دانشگاه عالی دفاع ملی (1390) . مطالعه گروهی تدوین راهبرد ارتقای توان رزمی آجا (مبتنی بر عوامل برتر ساز) با رویکرد تهدیدات ناهمطراز. تهران.
  • دانیالی، الیاس (1382). عملیات روانی در جنگ نامتقارن. فصلنامه مطالعات بسیج. شماره 23.
  • داوری، علی. رضازاده، آرش (1392). مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار پی ال اس. تهران، جهاد دانشگاهی.
  • دهقان، نبی ا.. (1391). ارائه الگوی تفکر راهبردی مدیران ارشد نهاجا در سطوح مختلف باهدف ارتقای توان رزمی. طرح پژوهشی در نیروی هوایی ارتش.
  • رحیم زاده، قادر (1393). الگوی فرماندهی اثربخش در ارتش جمهوری اسلامی ایران. دبیرخانه شورای عالی تحقیقات نظری ارتش جمهوری اسلامی ایران.
  • رستمی، محمود. جمالی، علی‌اصغر. (1386)، تاریخ نظامی جهان و هنر جنگ. تهران: دانشگاه افسری امام علی (ع).
  • شیخ، ابراهیم (1389). الگوی قابلیت‌های مدیران در بخش دولتی. رساله دوره دکتری. دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی. ایران.
  • عرفانی، مریم. دیانتی، محمد (1388). نقش قابلیت ‌ها در مدیریت منابع انسانی. ماهنامه تدبیر،277. 16-20.
  • غفاریان، عباس. ابوالعلایی، بهزاد. (1386)، مدیران آینده، مبانی نظری و تجارب عملی برنامه‌های استعدادیابی و جانشین پروری مدیران. تهران، انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
  • غفوری، داود (1396). طراحی الگوی قابلیت ‌های فرماندهان نهاجا در راستای ارتقاء توان رزمی با رویکرد جنگ‌های نامتقارن (دکتری)، پردیس البرز دانشگاه تهران. ایران.
  • غلامی، مهرداد. (1393)، ارائه الگوی قابلیت‌های اسلامی ایرانی فرماندهان و مدیران نهاجا. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات نهاجا.
  • قرآن کریم، سوره انفال، آیه 60.
  • قرائی پور، رضا (1382). ارزیابی قابلیت مدیران شرکت ساپکو به روش بازخور 360 درجه. (کارشناسی ارشد). دانشکده معارف اسلامی و مدیریت دانشگاه امام صادق (علیه‌السلام)، ایران.
  • کاوسی خامنه، روشنک. پورعزت، علی اصغر. عباسی، طیبه (1396). شناسایی و تدوین ویژگی­های مناسب برای احراز قابلیت وزیر علوم،تحقیقات و فناوری، فصلنامه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، دوره9،شماره1، صص60-35.
  • محمدی ری شهری،محمد(1376)،رهبری در اسلام،دارالحدیث،
  • محمودی، سید محمد؛ زارعی متین، حسن و بحیرایی، صدیقه(1391). قابلیت و تبیین قابلیت ‌های مدیران دانشگاه،مدیریت در دانشگاه اسلامی،1(1)،143-114.
  • معاونت آموزش دانشکده فرماندهی و ستاد آجا (1386). مقدمه‌ای بر جنگ غیرهمتراز. تهران، انتشارات دانشکده فرماندهی و ستاد آجا، ص 9.
  • معاونت آموزش و نیروی انسانی ستاد مشترک سپاه (1384). جنگ نامتقارن. مجموعه مقالات، ص 26.
  • معین، محمد (1378). فرهنگ معین (2). تهران. انتشارات، امیرکبیر.
  • میر سپاسی، ناصر(1390). مدیریت استراتژیک منابع انسانی و روابط کار. تهران، انتشارات میر، چاپ سی و یکم.
  • وزارت دفاع آمریکا (2009). نشریه مشترک[1] 02-1.