عوامل درون‌سازمانی مؤثر بر خودکشی کارکنان وظیفه آجا و راهکارهای پیش‏گیری از آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای عالی جنگ، دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا، تهران، ایران

2 عضو هیئت علمی و مدرس دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا، تهران، ایران

10.22034/qjws.2023.560941.1086

چکیده

جوانان کشور در حساس‌‌ترین مقطع زندگی، به‌‌منظور انجام خدمت مقدس سربازی به یگان‌‌های مختلف ارتش جمهوری اسلامی ایران اعزام می‌‌گردند. در ادامه تعداد اندکی از آنان به دلایل فردی، خانوادگی، اجتماعی، سازمانی اقدام به خودکشی می‌‌نمایند که این موضوع موجب اشاعه تبلیغات منفی و تخریب اذهان عمومی نسبت به ساختار آجا و همچنین خدشه‌دار شدن آن می‌شود. نوع تحقیق کاربردی، روش اجرای تحقیق علی و رویکرد تحقیق کمی/کیفی، روش تجزیه‌وتحلیل اطلاعات و داده‌ها، به‌صورت کیفی (برای هدف تحقیق) و کمی (برای فرضیه‏ تحقیق) می‏باشد. جامعه آماری عبارت خواهد بود از کلیه فرماندهان قرارگاه‏های سربازی آجا که در یگان آن‌‌ها در سه سال اخیر خودکشی به وقوع پیوسته است. (تعداد 60 نفر). نتایج تحقیق مبین این مطلب است که مهم‏ترین عامل سازمانی مؤثر در خودکشی کارکنان وظیفه، بی‌توجهی فرماندهان به مشکلات و شرایط روحی و جسمی کارکنان وظیفه بوده که از طریق مصاحبه فرماندهان و مشاوره مراکز روانشناسی در طول خدمت و همچنین نظارت و مهارت ارتباطی پدرانه و حمایتی فرماندهان قابل پیشگیری می‌باشد. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Intra-organization factors affecting the suicide of active duty employees of the AJA army and ways to prevent it

نویسندگان [English]

  • fereydoon iranmehr 1
  • Majid Rajabpour Sousefi 2
1 dafoos,tehran.iran
2
چکیده [English]

The youth of the country are sent to different units of the Islamic Republic of Iran Army in order to perform their sacred military service at the most sensitive stage of their lives. In the following, a small number of them commit suicide due to personal, family, social, organizational reasons, which causes the spread of negative publicity and the destruction of the public mind regarding the AJA structure, as well as its deterioration. The type of applied research, the method of conducting causal research and the quantitative/qualitative research approach, the method of analyzing information and data, is qualitative (for the purpose of the research) and quantitative (for the research hypothesis). The statistical population will consist of all the commanders of the military bases in Aja, whose units have had suicides in the last three years. (number of 60 people). The results of the research show that the most important organizational factor effective in the suicide of duty employees is the inattention of the commanders to the problems and mental and physical conditions of the duty employees. The support of commanders is preventable.Suicide, duty workers, prevention.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Suicide
  • duty workers
  • prevention
  • اسلامی نسب بجنوردی، علی، (1371)، بحران خودکشی، نشر فردوس، 1371.
  • انیسی و دیگران، ( ا1384)، ارزیابی اعتبار و روایی مقیاس خودکشی در بین سربازان. نشریه طب نظامی، 7(1): 56-33.
  • ایرانمهر، فریدون، (1397)، علل خودکشی و راه‌های پیشگیری از آن، انتشارات دانشگاه خاتم الانبیا،.
  • التاویلا، انریکو، (1374)، روانشناسی قضایی، ترجمه دکتر کی نیا، انتشارات مجد.
  • خبرنامه وزارت اطلاعات، بهار 1381.
  • دورکیم، امیل، (1378)، خودکشی، ترجمه نادر سالار زاده امیری، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
  • سراج، محسن، (1392)، بررسی علل خودزنی سربازان، فصلنامه علوم و فنون نظامی، 10(27): 89- 67.
  • شاهین‏فرد، محمد، (1395)، عوامل بازدارنده در جرم خودزنی کارکنان وظیفه نزاجا. فصلنامه علوم و فنون نظامی، 11(33): 21- 5.
  • شریعتی رودسری، مصطفی، (!380)، درمان اختلالات رفتاری کودکان و نوجوانان، نشر عابد.
  • شفیعی، محمد. صالح، بهرام، (1379)، بررسی عوامل خوشایندسازی محیط خدمت سربازی، انتشارات سازمان قضایی نیروهای مسلح. فصلنامه پژوهش‏های دانش انتظامی، 15(63): 78- 63.
  • علامه طباطبایی، سید محمدحسین، (1350)، المیزان فی تفسیر القرآن، انتشارات العلمی للمطبوعات بیروت لبنان.
  • کلهری، علیرضا، (1383)، علل و انگیزه ارتکاب به جرم خودزنی وخودکشی کارکنان وظیفه نزاجا، دافوس آجا، تهران.
  • متقی هندی (علاءالدین علی بن حسام)، (1401 ق)، کنز العمال، انتشارات الرساله، بیروت، 1401ق.
  • نیک‏بخش، سیروس، (1384)، بررسی عوامل مؤثر در خودزنی کارکنان وظیفه یگان‌های رزمی نزاجا، دافوس آجا، تهران. فصلنامه علوم و فنون نظامی، 10(27): 89- 67.